Het werk

Als ik een samenvatting moet geven over het werken op Aleh dan zijn we het er hier met z’n alle over eens dat het vaak saai is. Vaak denk ik als ik werk waarom hebben jullie mij eigenlijk nodig. Ik denk dat het ook vooral komt omdat wij deze werkhouding over het algemeen totaal niet gewend zijn in Nederland. Het wassen, aankleden en eten moet allemaal snel, snel. Maar na het eten zitten we gerust een uur of anderhalf uur te zitten. Buiten of binnen. En als ik blijf staan dan zeggen ze tegen mij zitten. En voor ons is dat vaak saai omdat we niet of bijna niet kunnen communiceren. Af en toe vragen we dan of we een rondje mogen lopen op het terrein met 1 of 2 resident’s zodat je toch wat te doen heb. Tot nu toe ben ik ook maar 2 keer naar de dagbesteding geweest dit komt doordat het van zondag tot donderdag is en op feestdagen gesloten is. Op het moment zijn er heel veel feestdagen hier.

Regelmatig werk ik met joodse meiden. Hier is de regel dat als je 18 word dan moeten mannen 3 jaar het leger in en vrouwen 2 jaar. Nou kunnen deze joodse meiden er ook voor kiezen om bijvoorbeeld bij Aleh te werken. Maar als ik met deze meiden werk nemen zij dus ook nog het beetje werk dat er is uit handen.

Af en toe staat er wat gepland. Zoals afgelopen zaterdag moest ik een avond werken. Om half 5 moesten alle resident’s van het terrein naar de speeltuin komen. Een speeltuin speciaal voor deze mensen dus hij is heel groot. En daar werd een uur lang gezongen door de joodse meiden. Einde van de shabbat betekende dat. Ook het begin van de Soekot (Loofhuttenfeest). Voor deze mensen betekend dat ook het begin van de vakantie. Wel grappig want zo zie je gelijk wie Joods is en wie Arabier is. De Joodse medewerkers zongen allemaal mee en de Arabieren waren met de mensen bezig of met elkaar aan het praten.

Gisteren was het hier een warme dag. Rond de 37 graden. Uit ons werk zijn Tina en ik naar de buurvrouw gelopen om te vragen of we in het zwembad mochten. We moesten helemaal door haar huis. Het is een groot huis met allemaal smalle gangetjes en kleine kamertjes. Uiteindelijk kwamen in haar huiskamer. Heel grappig het hele huis staat vol met van alles en nog wat. We mochten van de buurvrouw altijd in het zwembad dus dat heb ik ook gelijk gedaan. Heerlijk afkoelen na een werkdagje.

Mij viel toen wel op dat we langs een soort schuur gingen met een ijzeren deur en voor de ramen ijzeren luiken. Op het werk in Aleh hebben we dit ook en de deur is loodzwaar om dicht te doen. Dit zijn dus blijkbaar schuilkelders. Geen flauw idee of ze wel eens gebruikt worden.

30 kilometer hier verderop is de Gazastrook. Apart idee dat je er best vlakbij ben alleen nooit wat van merk. Met de trein moeten we er ook echt vlak langs maar je ziet of hoort of merkt er helemaal niets van.

Gisterenavond begon het hier te regenen. In hoeverre je het regen kan noemen. Dus ik moest naar buiten om te kijken van de mensen hier in huis. En ik liep naar buiten en er stapte een man uit de auto en hij zei: it's raining. It is so very nice! Heel bijzonder hier dus die paar druppels regen die naar beneden vallen.