Woestijn

Zaterdagochtend kregen we onze ontbijt geserveerd bij het kamelenkamp. We moesten aan een lage tafel op de grond gaan zitten. Hier kwamen we een Nederlands stel tegen die aan het rondfietsen waren door Israël voor een maand. Pff lijk mij een pittige trip! Nog even gezwaaid naar de kamelen en we konden weer door. Nog dieper de woestijn in. Na anderhalf uur kwamen we op de plaats van bestemming. Op deze plek zouden we het weekend overnachten. In the middle off nowhere zonder bereik. Wat was het druk overal liepen kinderen met ouders en tuseendoor grote honden. Nou daar gaat onze rustig weekendje dachten we. Gelukkig waren ze allemaal bezig met uitchecken en bleven we uiteindelijk met nog een ander stel over. s'Middags mochten we kameel rijden. 3 kamelen waren er gereed gemaakt dus we kregen allemaal een eigen kameel. Eerst ging Eveline opstijgen. Daarna was het mijn beurt. Maar de kop van de kameel van Eveline zat boven mijn zadel. Ik zag het al voor me dat ik bij het opstijgen een kopstoot had met de kameel. Komt goed zei de man die ons begeleiden en inderdaad ik ging er netjes langs. Al moest ik wel m'n gil inhouden. Daarna was het Joke der beurt en konden we beginnen met de trip. Zachtjes schommel je heen en weer en kan je genieten van de omgeving. Allemaal stenen liggen er en de kamelen kijken niet waar ze lopen. Ze volgen waar je heen loopt. Blijkbaar hadden we hongerige kamelen want elke keer ging die kop weer naar de grond om een hap van de struik te nemen. Wat gesmek naast mijn oor opleverde. Terug bij de eindbestemming nog even een foto maken. De begeleider liet het touw los om de foto te maken. De kameel van Joke zag een lekker struikje onder het afdakje staan dus die liep weg. Hij was denk vergeten dat er nog iemand om z'n rug zat. Mijn kameel wilde niet gaan liggen en de kameel van Eveline kwam weer voor mijn neus staan met zn kop. Gelukkig had hij een dikke vacht en ook zacht dat heb ik nu wel gevoeld toen mn kameel eindelijk wilde gaan liggen. 

Het werd vroeg donker en ook steeds kouder. We gingen bij een het vuur zitten waar een hele groep Joodse mannen zaten. We vonden het lijken alsof we voor het sanhedrin zaten. Als we naar de overkant keken. Al die mannen met baarden. Ze zagen er nogal apart uit ook wel weer grappig. Omdat het, het einde van de Shabbat was gingen ze nog even zingen. Daarna gingen ze weg en konden wij dichterbij het vuur zitten want ondertussen waren we al verkleund. En ondertussen genieten van de prachtige sterrenhemel. Nog nooit had ik zoveel sterren gezien als op deze plek! Om 7 uur konden we weer op de grond zitten aan tafel en kregen we onze diner. Ze hadden ondertussen het vuur aangemaakt in de kachel op onze kamer. Maar halverwege de nacht ging natuurlijk het vuur uit. Het was zo koud. En we hoorden allemaal getrippel boven ons. Jahoor de muizen komen ons vergezellen. 
De volgende ochtend werden we wakker het was koud en grijs buiten. In onze dikke pyjama gingen we ontbijten. Het was zo koud die dag dat we bijna de hele dag in onze slaapzakken bleven liggen. Tegenwoordig zijn we gewend om maar 2x op een dag te eten. Ook deze dag kregen we pas weer s'avonds ons eten om 7 uur. Okee hier kwamen we wel even onze slaapzakken voor uit. We liepen buiten onder de sterrenhemel en we hoorde dichtbij de hyena's janken. Die nacht werden we wakker van de geweerschoten. De volgende ochtend, vroegen we wat het was. Blijkbaar waren er weer smokkelaars vanuit Egypte. We kunnen trouwens vanaf deze plek de heuvels van Egypte zien liggen. Ontbijten, inpakken en gaan. Nou niet helemaal want Eveline kwam terug gelopen van de auto en zei dat de accu leeg was dus de auto deed het niet. Gelukkig had er iemand startkabels. Dus konden we al snel vertrekken naar Eilat. Onze laatste bestemming voordat we terug gaan maar Tel Aviv. Ons laatste weekje is aangebroken!