Tweede week Aleh

De tweede week op Aléh zit er alweer bijna op. Ja ik zal eerlijk zijn. Het gaat met ups en downs. Ligt er ook echt heel erg aan wie er werken. Ik doe mijn best maar begrijpen doe ik ze niet altijd. Zeker als ze in het Hebreeuws tegen mij praten. Of als 2 personen tegelijk een opdracht geven. En de 3de persoon aan kom gelopen en in het Engels tegen mij zegt waarom heb je niet gedaan wat zij heeft gezegd?? Blijkbaar had ik voor de verkeerde opdracht gekozen. Dit soort dingen vind ik lastig. Of dat ik een keer beter op moet letten als de resident (gehandicapte) die ik eten geeft, iemand anders z’n beker drinken vastpakt niet netjes bij het oortje maar midden in de beker. Dan bid ik om kracht en of er een glimlach op mijn gezicht mag blijven. Terwijl ik het liefst in huilen zou uitbasten. Ja ik weet het, het klinkt misschien als kleine dingetjes maar voor dat soort dingen ben ik denk gewoon erg gevoelig.

En vandaag was het weer zo leuk. Vandaag bleven we op de groep. i.v.m shabbat. Er kwam een vrouw met muziekinstrumenten. Dit vinden de resident ’s zo leuk. Samen met ze bewegen op de muziek. Ook kwam er een joodse moeder van een resident. Ze kwam alles versieren op de groep i.v.m. Soekot.

Tijdens de lunch gaf ik Leah* eten. Dat is zo grappig zij heeft een sterke voorkeur voor eten. Groente heeft totaal niet haar voorkeur en als je dat in haar mond stopt als die al opengaat dan gaat het met hetzelfde vaartje er weer uit. Zo ook vandaag één van de medewerkers probeerde haar eten te geven maar ze deed haar mond niet open. Ze vroeg aan mij of ik haar eten kon geven. Ja hoor ik ging bij haar zitten en deed mijn mond open en dicht als voorbeeld voor haar. Op de lepel lag alleen brood en gelijk ging der mond open. Voorkeur dus voor brood. Bij de volgende happen elke keer een beetje groente mee smokkelen. Resultaat bijna haar bord leeg. En ja ik ben trots op mijzelf 😉

In elk huis is een huismoeder. Zij stuurt iedereen aan. En springt bij waar nodig is. Aan het eind van onze dienst wenkte ze Tina en mij. We kregen een bakje met chocoladevla mee.

​

Vanaf zondag is het hier een week lang Soekot. Vooral zondag en maandag word dit gevierd. Ligt ook weer het vervoer helemaal plat. Met de laatste feestdag Jom Kipoer fietsen we ook op de provinciale weg want er was nergens een auto te bekennen. Soekot betekend het Loofhuttenfeest. Staat in de Bijbel in Leviticus 23 vanaf vers 33. En ook dit is leuk om weer van zo dichtbij mee te maken. Naast elk huis op Aléh staat ook echt een Soekot tent. (zie foto) En als je hier in het dorp in de tuin kijk zie je er ook veel staan. Volgens mij is het de bedoeling dat ze in die tent leven op zondag en maandag. Maar ik weet het niet helemaal zeker. We gaan het zien. ​

​

Vorige week waren we vrijdagavond naar een synagoge gegaan. Het was wel leuk om het een keer te zien. Wij als vrouwen moesten naar een andere ingang. Wij liepen al het mannengedeelte in maar we werden vriendelijk teruggestuurd we moesten aan de andere kant zijn. Het was een hokje naast het mannengedeelte. Er zat een laag muurtje met daarboven een stuk glas en daarboven gordijntjes. Dit was de afscheiding. Niets voor mij zo’n standenverschil tussen de mannen en vrouwen. Maak dan op z’n minst net zo’n grote kamer. 😉

​

*zelf verzonnen naam

** Heel leuk dat er mensen reageren op de blogs!

​