Massada

31 oktober 2019 - Jeruzalem, Israël

Jeruzalem dat ik bemin, wij treden uwe poorten in. Daar staan o Godsstad onze voeten. Afgelopen zondag hebben we het nog gezongen in de kerk. We waren weer in Jeruzalem. Het blijft bijzonder ook al is het voor de 2de keer. Afgelopen woensdag zijn we na de morningdienst richting Jeruzalem gegaan. Om precies te zijn we moesten met 3 verschillende bussen. We begonnen met een bus vol soldaten, vervolgens een bus vol met joden. Voorin zaten alle mannen. Een hele rij allemaal witte bloesjes. O dat mag je niet zeggen. Een hele rij met witte overhemden. 😉 En de laatste bus dat was wel grappig die was helemaal vol. We dachten dat wij de laatste waren die er in paste maar bij elke halte kwamen er weer nieuwe mensen bij. Eigenlijk alleen maar mannen. Mannen in zwarte pakken, met zo'n hoed op en van die pijpenkrullen aan de zijkanten van hun hoofd. Was wel gezellig knus maar ik weet niet of hun dat ook vonden. We kregen regelmatig een boze blik. Vooral van de oudere mannen. Ja ik kan het ook niet helpen dat we vrouwen zijn. 😃 Na een gezellig rit door Jeruzalem wat trouwens ook totaal niet zachtjes gaat kwamen we aan bij de Damascus poort. (Arabische gedeelte) Tegenover deze poort was ons hostel. Nou gelijk even inchecken en dan richting de Machane Yedunamarkt. Dit is een Arabische markt. Super leuke markt met allemaal smalle gangetjes waar kraampjes staan. Maar eerst inchecken. We lopen naar de balie al pratend. En de man bij de balie zegt gelijk tegen Eveline sorry we hebben geen plek meer voor Nederlanders in het Engels. Maar ik heb geboekt zei Eveline. Nee sorry zegt de man met een strak gezicht. Help dachten we waar gaan we dan slapen. Gelukkig was het een grapje hij hoorde dat we Nederlanders waren. Nou even lachen... Ingecheckt en door naar de markt. Terug van de markt liepen we nog even door de Damascuspoort de oude stad in richting de Klaagmuur. Overal soldaten maar dat hoort er gewoon bij. Door de Arabische gedeelte. De oude stad heeft allemaal verschillende gedeeltes/wijken. Zo ook een joodse gedeelte. We zijn er even snel doorheen gelopen en hebben ook even snel gekeken bij de Klaagmuur. Het was al aan de late kant. Toch was het echt nog druk bij de Klaagmuur. Terug bij het hotel lekker slapen want we moesten weer vroeg op. Nou ja lekker slapen het leek wel of ik op een betonnen vloer sliep zo hard was het matras om nog maar niet te spreken over het dekentje🙈 Super koud gehad s'nachts. Ik heb gelukkig niet zo'n last van smetvrees. Maar voor wie dat wel heeft is dit hostel misschien geen aanrader😄

Lag ik 'heerlijk' te slapen gaat om half 5, ja om half 5 in de ochtend zo'n minaretten af. Zo moslimman die dan door een soort luidspreker een oproep tot gebed over de stad doet. Half 5 wat een herrie. Nou is het daar extra vroeg licht omdat de klok een uur terug is gegaan afgelopen zondag, dus volgens mij was het rond half 6 al een enorme drukte op straat. Ook hier houden ze van toeteren met die auto's.

Tegen half 7 gingen we richting het hotel waar we vorig jaar hadden geslapen met de Koersreis. Het was ongeveer een half uur lopen. Vandaar zouden we met de reis die dit jaar is, meegaan naar de Massada. In de bus ging Joke even een verhaaltje houden wie we zijn en wat we hier in Israël doen. Want ja er zaten opeens 3 verstekelingen in de bus zoals de gids en de reisleider zeiden. Deze gids en reisleider kenden wij van onze eigen reis naar Israël vorig jaar. Het was heel leuk om gewoon weer even een grote groep Nederlanders om je heen te hebben. En nergens op hoeven te letten want je werd wel bij je eindbestemming gebracht. Ze vroegen ons of bepaalde dingen van de reis leuk waren. Nou volgens hun ging onze gezicht helemaal stralen toen we erover vertelde. En ja het klopt het is gewoon geweldig al die plaatsen hier. Ein Gedi, Massada, Drijven in de dode zee, Slapen in de woestijn, kamelentocht, Klaagmuur, varen over het meer van Galilea, lopen door de oude stad Jeruzalem enz… enz.

Aangekomen bij de Massada gingen we met de kabelbaan omhoog. Voor degene die het niet weten. Massada is een berg die los staat van alle andere bergen. Het lijkt op een tafel daarom word hij ook wel tafelberg genoemd. (Is ook te zien op de foto)  Deze berg is alleen te bereiken via een slangenpad. In ’60 voor Christus liet Herodes hier een paleis op bouwen omdat hij bang was dat de joden in opstand tegen hem kwam. Genoeg gedroogd voedsel liet hij hier brengen en waterkanalen aanleggen. Zodat als het regent het water word opgevangen. In het jaar ’70 werd Jeruzalem veroverd door de romeinen en vluchten de laatste Joden (ongeveer 1000 man) naar de Massada. Hier levende ze 3 jaar. Ze hadden genoeg voedsel en water. 3 jaar lang heeft het Romeinse leger erover gedaan om Massada in te nemen. De Romeinen bouwde een heling om dan met de stormram de boel open te maken. De Joden hebben zich goed verdedigd met bijvoorbeeld allemaal stenen naar beneden te gooien. Alleen lieten de Romeinen de slaven (de ander Joden) vooraan werken. Dus die zouden als eerst gedood worden door de stenen. Deze verdediging konden ze dus niet meer doen. Na 3 jaar was het gelukt. De muur was open en ze konden naar binnen. Ze wachten nog een nacht en na de nachtrust konden ze de overwinning vieren. De volgende ochtend komen ze aan op de berg. Een stilte ja een doodse stilte. De Joodse leider had de keuze de dag ervoor gesteld op de berg: Wij mannen we vechten tot de laatste man en onze vrouw en kinderen worden verkracht en meegenomen als slaaf of we hebben een eervolle dood door ons gezin te doden en daarna ons zelf. Duidelijk waarvoor ze hebben gekozen. 2 vrouwen en 5 kinderen waren overgebleven. Zo weten wij nu wat er is gebeurt. Geen triomftocht voor de Romeinen op de terug weg. Wij hebben nog een rondje gelopen op de Massada en daarna zijn we via het slangenpad naar beneden gelopen.

Vanaf de Massada gingen we met de bus naar Ein Gedi. Dit is een natuurpark midden in de woestijn. Super mooi. Vanaf het pad zie je ook de spelonken. Een spelonk waar David zich schuil hield voor koning Saul. Hier ook een stukje van zijn mantel afsneed om te laten zien wat hij had kunnen doen met de koning. Ook is hier een riviertje met een waterval. Lekker even je voeten afkoelen. Vorig jaar ben ik nog onder de waterval geweest. Wat een kracht komt hier trouwens vanaf van deze waterval. Maar nu gingen Eveline en ik vanaf Ein Gedi met het openbaar vervoer weer terug naar Maslul. Dus niet echt lekker om dan nat te zijn. Joke ging nog verder met de reis mee naar de dode zee en terug naar Jeruzalem om vanaf daar weer terug te reizen naar Maslul. Een hele leuke dag. Voor het eerst weer wat cultuur gezien deze dagen.  

Foto’s

4 Reacties

  1. Pauline:
    31 oktober 2019
    Sorry mensen ik zie dat het wel een hele lange blog is geworden🙊 Ik schrijf de blogs omdat ik van mensen hoor dat ze het leuk vinden om ons te volgen. Leuk!! Maar ook voor mijzelf als een soort dagboek. Dus vandaar een beetje lang😉
  2. Nathalie Vuijk:
    31 oktober 2019
    Nou Pauline, ik vind het iedere keer weer heerlijk om je blog even te lezen. Ontzettend leuk dat je het bij houdt en ons mee laat genieten met je geweldige ervaringen. Lijkt me heel mooi om het eens met eigen ogen te mogen zien. Kan je het op je werk inmiddels als een beetje wennen? Fijne dagen verder!!
  3. Pauline:
    31 oktober 2019
    Is ook echt leuk om te doen! Nou echt gewend nog niet maar wel geaccepteerd dat het hier gewoon anders gaat😉
  4. Barbara:
    1 november 2019
    Wat een geschiedenis zeg, ik leer zo ook veel door t lezen van je blogs. We doen een beetje hetzelfde werk, alleen ik met somatische en dementerende ouderen. We doen dankbaar werk. Ik kijk uit naar je volgende blog. Gezegend weekend🙏🙋