Laaste dienstjes

9 november 2019 - Aleh Negev, Israël

Regelmatig maak ik hier toch vreemde dingen mee. Wel heel grappig. Zo smeerde Joke azijn met citroen in der haar. Dat schijnt gezond te zijn voor je haar. Een dag later maakte Eveline een mengsel met ei en olijfolie om dit ook in haar, haar te smeren. Daarna verscheen ze met aluminiumfolie om haar hoofd. Kan het goed intrekken. Waarop de mensen hier in huis zeiden tegen mij wat smeer jij morgen in je haar. Misschien yoghurt...

Ja de koffers worden weer ingepakt want we gaan maandag naar Jeruzalem. De tijd hier in Maslul zit er weer op. Dat betekend ook afscheid nemen op Aleh. Het was een mooie tijd! Nu gaan we door maar het volgende. In Jeruzalem hopen we te gaan werken bij Hineni.

Hineni is een soup kitchen. In Israël leven 1.600.000 mensen onder de armoedegrens. Ongeveer 24% van de Israëli's wordt gedwongen om een ​​keuze te maken tussen voedsel en andere uitgaven zoals huur, medicijnen, warm water, elektriciteit, verwarming, enz. Als gevolg hiervan lijden meer dan 400.000 gezinnen aan voedselonzekerheid, honger en onder hen zijn er meer dan 700.000 kinderen. Veel gepensioneerden kunnen niet rondkomen en worden aan hun lot overgelaten. Er zijn ook immigranten met economische problemen en hun situatie wordt vaak verergerd door problemen met het verwerven van de taal. Hineni Jeruzalem is een aanmoediging voor hen totdat ze zich volledig geïntegreerd voelen in hun thuisland. Jeruzalem is de armste stad van Israël, waar de meerderheid van de armen afhankelijk is van maaltijden uit soepkeukens. Daarom serveren ze in de soepkeuken van Hineni ongeveer 200 maaltijden per dag en bieden ze regelmatig voedselpakketten en/of vouchers aan. Ze geven er de voorkeur aan om vouchers voor supermarkten uit te delen om de waardigheid van de persoon te behouden en hun leven te normaliseren. Hierdoor kunnen ze ook kopen volgens hun persoonlijke behoeften. Hier hopen we dus bijna 3 weken te helpen. Ik ben heel benieuwd hoe dit gaat zijn. Het is alleen al heel leuk dat we 3 weken in Jeruzalem zijn. Zo hebben we genoeg tijd om alles te bekijken in de oude stad en alles wat erom heen is gebouwd.

Vandaag was mijn laatste dag op Aleh. Best wel apart dat het nu gewoon voorbij is. Het was een mooie tijd. En we zijn een ervaring rijker. Vanavond moet ik nog even terug komen voor een afscheidsfeestje. Gisteren was ik nog iemand aan het eten geven en terwijl ik dat deed kreeg ze een epileptische aanval. Nog nooit meegemaakt dus is ook wel apart om dat mee te maken. Na de dienst fietste ik naar huis en ging mijn band lek. Dus kon ik de rest lopen. Vandaag nog met alle Joodse mensen in de ochtend gegeten. Weer de hele tafel vol met chocola. Dus zo nog veel meegemaakt de laatste 2 daagjes. 😉

2 Reacties

  1. Barbara:
    11 november 2019
    Hoi Pauline, nou wat gaat de tijd toch snel en inderdaad je bent weer een ervaring rijker, wat hebben wij het toch goed in ons land, soms beseffen we dat niet half. Ook wist ik niet dat er zo'n armoede in Jeruzalem heerst, gisterenavond de preek over Jozef gehoord, over de hongersnood in Egypteland en dat Jozef de schuren vol had met graan en een ieder die honger had (naar t woord) kon dat graan krijgen. Mocht dat in Jeruzalem ook gebeuren dat hun geestelijk honger gestild mag worden dat zij niet om komen. Mooie verhalen hoor schrijf je, ben benieuwd naar de verhalen over Jeruzalem en foto's natuurlijk. Gods zegen toegewenst op je verdere reis.🙏🙋
  2. Pauline:
    11 november 2019
    Ja we hebben het echt heel goed in Nederland. Elke keer zeggen wij het hier weer tegen elkaar. Ook als je de binnenkant van huizen ziet. Nou inderdaad hopelijk mag dat gebeuren! Bedankt ik ben ook benieuwd wat we allemaal gaan meemaken in Jeruzalem!