Hineni

Allereerst Israël ligt onder raketvuur. Heeft waarschijnlijk dit keer ook het nieuws gehaald in Nederland. Vervoer ligt op veel plekken plat en het luchtalarm gaat op veel plekken langs de Gazastrook af. Gelukkig merken wij er niets van in Jeruzalem. Vandaag spraken we de directeur van Hineni. Een Nederlandse man. Hij woont vlakbij de Gaza. Het alarm gaat continue op z’n telefoon af.  Te vroeg geboren baby’s in een ziekenhuis langs de Gaza werden naar de schuilkelder overgeplaatst stond in het nieuws. Toch mogen we wat van deze mensen leren. Ze gaan door met het leven en zoals ze zeggen, leggen hun leven neer voor de Eeuwige. Moeten wij dat ook niet doen? Elk moment kan het afgebroken worden. Ligt jouw/uw/mijn leven ook veilig in de handen van onze Vader? Zo was er ook een raket dat ging richting het winkelcentrum van Tel Aviv. Ze kunnen precies meten waarheen ze richten. Normaal bij de eerste poging houd Israël de raket al tegen maar dat mislukte en ook de 2de poging. Ze konden niets meer doen dan in spanning afwachten. En zo gebeurde het dat een onzichtbare hand de raket oppakte en een stuk opzij stuurde. God is een God van wonderen. En ook mijn tijd is in Zijn hand. Ik voel mij veilig door Hem!

Onze allereerste dag bij Hineni zit er weer op. Wat was het leuk. We waren een beetje vroeg dus konden koffie pakken. Al snel kwamen er 2 andere vrijwilligers aan. Nederlandse vrouwen. Heel leuk want die konden ons gelijk een beetje vertellen wat ons te wachten staat. Na een kwartier kwam de directeur binnen. Deze man is een Jood maar ook Nederlands. Volgens mij hebben we een uur lang gepraat. En dan kom je er achter dat je heel weinig Bijbelkennis heb.  Je komt er gewoon niet uit. Na de koffie moesten we naar de groente keuken. Hier moesten Joke en ik aardappels snijden in schijfjes. Eveline ging groente snijden. Volgens mij hebben we samen wel 10 zakken gesneden van een paar kilo. Joke zei dat ze last had van der ogen. Ik zei nog tegen haar: straks moeten we uien gaan snijden. Jahoor na 10 minuten kwam er een man aan lopen met een bak uien. Gelukkig moesten 2 andere, Eveline en nog een andere vrouw de uien snijden. Maar omdat het een kleine ruimte was kregen we toch rode oogjes. Stonden we daar met tranen in onze ogen en over onze wangen de aardappels te snijden. Na het snijden van de groente moesten we in de zaal de tafels klaar maken. Er waren trouwens nog een paar vrijwilligers gekomen ook Nederlanders. Een man en vrouw. Bij het voorstellen zegt Joke u heb zo een bekend gezicht. Die man: misschien van de Remo? Ja zo kom je nog is mensen tegen. Om 12 uur komen de eerste mensen binnen voor eten. We scheppen eten op en sommige krijgen een pakketje eten mee voor mensen thuis. Rond half 2 komen nog de laatste paar mensen eten halen en dan moeten we alles opruimen. Wij kregen nog een film te zien wat Hineni nog meer allemaal doet.

Om 2 uur zat het werk er weer op. Hadden we mooi de tijd om de oude stad in te gaan. We wilden naar het bad van Siloam gaan. Maar toen we bij de poort waren wilden we toch eerst naar de gouden koepel. Door de enthousiasme wil je alles tegelijk bezoeken 😉 Het plein van de gouden koepel was alleen toegankelijk voor moslims. Wij konden als toeristen op een andere moment er naar toe. Dus uiteindelijk zijn we een museum ingegaan. En daar konden we de muur van het oude tempelplein van koning Salomo volgen. Ze hebben dus nog veel muur dan alleen de klaagmuur. Voordat we daarnaar toe gingen hadden we eerst een fruitsmootie gehaald en zijn daar in de straat gaan zitten. Ik zag op het bordje met de straatnaam staan: Via Dolorosa. We zagen ook een grote groep mensen. Ik denk katholieken. Zij liepen met een groot kruis en zongen een lied. Ook bij mij gingen mijn gedachten naar de geschiedenis van de Heere Jezus met het kruis op Zijn schouders. Hier heeft Hij gelopen. Nee dat moet je met een korreltje zout nemen zoals wel meer plaatsen maar daar later meer over. En nee ik ga de grond niet kussen. Wat sommige mensen gerust doen. Waar Hij exact heeft gelopen is niet belangrijk. Hij heeft het kruis gedragen. Vrijwillig. Heel veel mensen vragen waarom kies je voor Israël. Nou hiervoor dus. Het blijft gewoon bijzonder dat zoveel wat in de Bijbel geschreven staat hier is gebeurt. Het land van de Bijbel.

Elke keer is het de vraag wat zullen we gaan eten. Nou hebben we de keuze uit pindakaas, pindakaas of pindakaas. Ja we kunnen ook nog kiezen voor pindakaas 😉 We kunnen het goed combineren met brood of met een rijstewafel. Gelukkig kunnen we in de middag mee eten bij Hineni. Eten we ook nog wat anders dan pindakaas.  Klinkt nu of we heel arm zijn. Maar volgens mij is het niet verkeerd om een keer op te letten bij het boodschappen doen. Zoals ik de vorige keer al zijn. Wij nemen deze uitdaging heel serieus 😊